به نام او خدا که لر آفری

شعر از حجت­الاسلام روشن سلیمانی

 

به نام او خدا که لر آفری

زینه.پیا.دور وکرآفری*

به پیایلس داده دبیت وچوقا

به زنگلس شلوار قری ومینا *

کرده به دنیا لروادیاری

داده بسون غیرت بختیاری*

عشق علی وآلس دابه لر

زعشق خوس کرده دلاسون پر*

افتو داده به لر و گگونسه

مه ن نها به منجقابهونس*

وارگه لر جور بهشت آفری

اگوی به غیر لر به دنیا نبی*

چنوبسون داده زناز ونعمت

 اگوی به غیر لر نداره قیمت *

لرهمه جا عزیز مردم آوی

واهمه ایل وطافه ها قوم آوی*

تمام دنیا زگگونم پره

ایر منم که نصف دنیا لره*

حکایت شاهزاده سالارالدوله که می‌خواست برای تفریح، غارت یک ایل لرستان را تماشا کند

 

سال ۱۲۷۹ اواخر دوره مظفرالدین‌شاه، شاهزاده جوان قاجار سالارالدوله برادر محمدعلی‌شاه حاکم لرستان بود. روزی سالارالدوله بر فراز یک تپه با دوربین کوچ عشایر بیرانوند را تماشا می‌کرد. به مهرعلی‌خان سگوند پیشکار خود گفت: هوس کرده‌ام منظره غارتگری لرها را ببینم

‏به سواران سگوند دستور دهید که به این ایل حمله کنند و اموال و احشام آنها را غارت کنند و ما هم سرگرم شویم. مهرعلی‌خان که انتظار نداشت فرزند شاه قاجار چنان دستوری دهد، و باعث بدبختی هزاران نفر شود، گفت:

 

قربان ایل بیرانوند مالیات خود را پرداخته و خطایی از انها سر نزده، سزاوار نیست…

‏سالارالدوله جواب داد: اینها رعایای من هستند، و من پسر شاهم و اختیار رعایا با من است. قصد من تفریح است و چند فحش نثار مهرعلی‌خان کرد و رابطه‌اش با او تیره شد.
بعدها خبر سبکسری‌های سالارالدوله به مظفرالدین‌شاه رسید و به تهران احضار شد.

حاکمان لرستان در عهد قاجار هرگز به فکر رفاه و امنیت و زندگی مردم این دیار نبودند

منبع: کتاب لرستان در عهد قاجار، سعادت خودگو، صفحه ۹۳